پرش به محتوا

فنوکسیال FENOXIAL

فرمولاسیون: 80% WG

نام ژنریک:  فوزتیل آلومینیوم fosetyl aluminium

گروه مقاومتی فراک: P7

نحوه عملکرد: القا کننده سیستم دفاعی گیاه

فنوکسیال قارچکش و باکتری کش آلی فسفاته از مشتقات فسفونیک اسید است که دارای اثرات حفاظتی و درمانی طولانی مدت می‌باشد. این قارچکش سیستمیک با اثر حفاظتی و معالج و جذب از طریق ریشه و برگ که با حرکت رو به بالا (Acropetal) و رو به پایین (Basipetal) به سرتاسر گیاه منتشر می‌شود و با فعال کردن مکانسیم دفاعی با بیوسنتز فیتوالکیسن‌ها و تاثیر بر بیمارگر، سبب کاهش رشد پاتوژن و کنترل بیماری می‌شود.

قارچکس فنوکسیال معمولا برای پیشگیری از بیماری در گیاهان استفاده می‌شود. بهترین زمان استفاه از این قارچکش جهت درمان گیاهان بیمار، سم‌پاشی پس از مشاهده اولین علائم بیماری می‌باشد.

مورد ثبت شده در ایران:

نام محصول

نوع بیماری

میزان مصرف

پسته

گموز

5/2 در هزار

طریقه مصرف: محلول پاشی و آب آبیاری

* مصرف فنوکسیال در پسته باید یک ماه قبل از برداشت متوقف گردد.

موارد توصیه شده: آتشک سیب و گلابی، بیماری‌های باکتریایی، گموز، پوسيدگي هاي طوقه و ريشه، آنتراکنوز و سفيدک هاي داخلي يا دروغي

  • دوره کارنس قارچکش فنوکسیال در اغلب باغات ۳۰ روز است.

موارد مصرف و نحوه مصرف:

  • انتخاب سمپاش مناسب همراه با همزن.
  • یک بار محلول پاشی درختان در باغات با آلودگی کم و یا بدون آلودگی با احتمال آلودگی در آینده، سبب تقویت سیستم دفاعی آنها در برابر عوامل بیماری زای احتمالی می شود.
  • فاصله تکرار محلول پاشی در مناطق مرطوب کوتاه‌تر و در مناطق خشک بیشتر می‌باشد.
  • بهترین زمان مصرف جهت پیشگیری و همزمان با کاهش رشد جوانه ها (یک هفته پیش از بروز بیماری) تا ۲ هفته بعد از آن بصورت محلول پاشی
  • از مصرف در دمای بالا و ساعات میانه روز به دلیل افزایش احتمال گیاهسوزی خودداری شود.
  • اختلاط فنوکسیال با مواد افزودنی: تثبیت کننده و مواد چسبنده، پخش کننده، خیس کننده و…. توصیه نمی شود.
  • برخی کودهای شاخ و برگی، موادغذایی محلول ممکن است با فنوکسیال قابل اختلاط نباشند و مصرف آن ها سبب افزایش احتمال گیاهسوزی شود.
  • از اختلاط فنوکسیال با ترکیبات مسی، Flowable و یا سوسپانسیون غلیظ اجتناب کرد .
  • فنوکسیال را با ترکیباتی که ماهیت اسیدی دارند، نباید مخلوط کرد.
  • چنانچه اختلاط ضرورت یابد، باید پیشتر از مجاز بودن آن با تست اختلاط در مقیاس کم اطمینان حاصل شود.